پشیمونی بعد از هر اشتباه مثل خوردن یک آدامس نعنایی بعد از کشیدن یه نخ سیگاره فقط حیف که آدامسا معمولا زود طعمشونو از دست میدن و آدم مجبوره پرتشون کنه بیرون !
پشیمونم نکن از پشیمون شدن! اگه سیگار بکشم، حاضرم بی طعمی آدامس رو هم تحمل کنم! ....... وقتی طعم آدامس ،بی طعم شد ، وقتی فهمید آدامس نمیتونه ضایعات سیگار کشیدنش رو کاملا از بین ببره، عصبی آدامس رو پرت کرد بیرون. ...... یه سیگار دیگه آتیش زد.....
ینی پشیمونی مدتش بیشتر از بیمزه شدن آدامس طول میکشه؟ میدونی آلبالویی...آدما وقتی پشیمون میشن که میبینن منافعشون از دست رفته...ولی هیچوقت آدما برای اینکه منافع دیگرون رو مال خودشون کردن پشیمون نمیشن.
آدمی از اشتباهش پشیمون میشه که بفهمه که اشتباه بوده و بخواد که دیگه تکرارش نکنه ،مخصوصاً اگه این اشتباه رو در حقه کسی کرده باشه که واقعاً دوستش داره. و گر نه اشتباهی که تکرار بشه ،دیگه اسمش پشیمونی نیست بلکه اسرار بر اشتباهه !!!! در ضمن کسی که بازی میکنه ،باید انتظار بازی خوردن رو هم داشته باشه !!!
اشتباه در ذات آدمه آدم بدون اشتباه آدم نیست آدامس نعنایی نداری؟
آدم ها با آدم های دیگرمتولد می شوندوبعدبا همان آدم ها می میریند...شایدزودتر...نوشته هایت گاهی زودترازآنچه فکرمی کنی تمام می شوند...آلبالوی عزیز...قبرشان می کنی...فکر می کنم...البته گورستانی که به وجودآوردی دیگرجا..ندارد..درست نمی گم....
ریسمان کهنه ای بر گردن ام آویختند پوسیده بود پود هایش و به دست هایم دشنامی و به چشم هایم خشم خنده ای بخشیدند. روزگاران بر ما خوش باد روزگاران بر من و ما خوش باد! . . . و باز طعم اش مرا میازارد
خوشم میاد از نوشتنت..جال و قشنگ می نویسی..
منم خوشم میاد
جالب..
کجاش ؟
پشیمونم نکن از پشیمون شدن!
اگه سیگار بکشم، حاضرم بی طعمی آدامس رو هم تحمل کنم!
.......
وقتی طعم آدامس ،بی طعم شد ، وقتی فهمید آدامس نمیتونه ضایعات سیگار کشیدنش رو کاملا از بین ببره، عصبی آدامس رو پرت کرد بیرون.
......
یه سیگار دیگه آتیش زد.....
وووو
چه سینمایی
این یه تیکه از یه فیلمه
حیف
باید یه فکری کرد
یا بهتره بگیم :
باید یه فکری کرد
حیف
کاشکی اصلا سیگاری نبود!
کاشکی کاشکی هم نبود
نبود هم نبود
فقط (( بود )) بود .
ینی پشیمونی مدتش بیشتر از بیمزه شدن آدامس طول میکشه؟
میدونی آلبالویی...آدما وقتی پشیمون میشن که میبینن منافعشون از دست رفته...ولی هیچوقت آدما برای اینکه منافع دیگرون رو مال خودشون کردن پشیمون نمیشن.
همه چیز منافع نیست
آدم وجدانم داره
احساسم داره
آدمی از اشتباهش پشیمون میشه که بفهمه که اشتباه بوده و بخواد که دیگه
تکرارش نکنه ،مخصوصاً اگه این اشتباه رو در حقه کسی کرده باشه که
واقعاً دوستش داره. و گر نه اشتباهی که تکرار بشه ،دیگه اسمش پشیمونی نیست
بلکه اسرار بر اشتباهه !!!!
در ضمن کسی که بازی میکنه ،باید انتظار بازی خوردن رو هم داشته باشه !!!
اشتباه در ذات آدمه
آدم بدون اشتباه آدم نیست
آدامس نعنایی نداری؟
این دقیقا شرح حال منه. شما که خوب می نویسید یه راه حل به من بدهید.
از من دارو می خوای ؟
من خودم مریضم ....
من بیام .تو بیای..........دوشت شیم......پایه ای؟؟؟؟
جان ؟!
توصیف درستی نیست ...
همون طور که گفتید آدامسو می ندازید بیرون ولی گاهی ژشیمانی تا آخر عمر گریبانگیر آدمه
اگه پشیمانی تا آخر عمر گریبانگیر آدمه
پس این اشتباهات متوالی چیه ؟
میشه یه سوالمو جواب بدی؟
عشق زمینی داری؟بعد از این همه سال میخوام بدونم.
الان نزدیک پنج سال میشه.
پنج سال نپرسیدی
الانم نپرس
بابا مهم. ای در رادیو هلند مذکور گشته . D:
نچ نچ سیگار ؟ بابا اونورا که به کمتر از گراس اصلا لب نمیزنن اخوی. ( شوخی بود)
چه شوخی تیزی !
کاش حداقل تجربه شه واسه پرهیز از اشتباه
کاش؟!
کاش ..
آره
کاش
نگفتی اسپرانتو چی چی هه؟(با لهجه یزدی!)
زیر دیپلم بگو ما هم بفهمیم و بعد درباره پیشنهادت میفکریم!
اسپرانتو چیزیه توی مایه های دسپرادو ... گرفتی ؟
بزرگی ادمها به اندازه ی حرفهایی است که برای نگفتن دارند.خیلی وقته نوشته هاتو میخونم خوشم میاد از قلمت.
ممنونم از محبتت
من هیچ وقت آدامس نعنایی دوست نداشتم
تبریک عالی بود
آدامس دارچینی چطور؟
آدم ها با آدم های دیگرمتولد می شوندوبعدبا همان آدم ها
می میریند...شایدزودتر...نوشته هایت گاهی زودترازآنچه فکرمی کنی تمام می شوند...آلبالوی عزیز...قبرشان می کنی...فکر می کنم...البته گورستانی که به وجودآوردی دیگرجا..ندارد..درست نمی گم....
شاید ... شاید
کادو کادو کادو :
http://www.persianblog.ir/posts/?weblog=alabd.persianblog.ir&postid=7464653
ولی پشیمونی به این راحتی ها طعمشو از دست نمی ده!
نمیدونم ... شاید ..
پشیمونی بعد از اشتباه وقتی شبیه آدامس بعد از سیگار میشه که مدام تکرار بشه..
راستی یه سیگار بده بوی آدامس دهنم بره.. یادته ؟
نه ... یادم نیست !
ریسمان کهنه ای بر گردن ام آویختند
پوسیده بود پود هایش
و به دست هایم
دشنامی
و به چشم هایم
خشم خنده ای بخشیدند.
روزگاران بر ما خوش باد
روزگاران بر من و ما خوش باد!
.
.
.
و باز طعم اش مرا میازارد
I thought that was extremeley exciting. Many thanks for your unusual details. I'll maintain using this.
Hello there, I should say it is a clever posting. I'll certainly be seeking in on this web site yet again soon.