* در مورد دوست داشتن ...

آستان حضرت دوست سابق 1391/06/19 ساعت 22:18 http://astan.blogsky.com

سلام
دو سالی میشه که ننوشته اید
دوسالی میشه که منتظرتونم

خوشحالم/ خوشحالیم که برگشتید
منتظر نوشته های جدیدتون هستم/ هستیم

ویدا 1391/06/29 ساعت 20:12

کاش آدم مثه خدا نباشد
آدم که مثه آدم باشد خوب است
و گرنه خدا همه اش خودش را تکثیر می کرد
خدا آدم را دوست دارد به خاطر همه ی کامل نبودنش
آدم خوب است مثه آدم باشد حتی وقتی خدا برای همیشه دلش را بگذارد توی قفس ..
اما این که آدم همیشه باشد حتی وقتی نیست هم .. این همیشه خوب است
..

[ بدون نام ] 1391/06/29 ساعت 20:24

نظر من یه جور دیگه اس..
دوست داشتن یا باید از دل و جون باشه و از ته دل یا نباشه از همون اول ..
یعنی هیچ شروعی نباشه برای دوست داشتن..
آدمی که اینطور از همه دوره و به همه نزدیک در واقع هیچی نداره.. مگه نه..
و کسی که این آدم رو از دل و جون دوست داره از این که این آدم اینطور فکر می کنه و اینطور شده همه چی خیلی ناراحت می شه لابد و این رنجیه که شاید تا به تمام عمر ببره حتی اگه تا به تمام عمر اونو نبینه