* محکوم

آرامش 1386/10/10 ساعت 07:36

نمیدونم ربطش چیه؟ اما این جمله اومد تو ذهنم:
همیشه طوری زندگی کن که انگار، قراره زندگیت یک روز به نمایش عمومی در بیاد.

کاش کسی که حکم کرده بود، دوران محکومیت رو کمتر میکرد، شاید بعد آزادی میفهمیدیم و بدی پس نمیدادیم. یه شانس دوباره

دقیقا درک میکنم، نه اینکه آدم خوبی باشم، اما این روزا همه اونایی که ازم خوبی گرفتن، بدی پس میدن. اونم با چه وقاحتی!!! واقعا درد آوره

تو پست قبلی هم که گفتم بحران( امتحان)، واسه اینه که سعی میکنم بحران های زندگیم و به امتحان تعبیر کنم. اینطوری راحت تر میتونم باهاش کنار بیام.
......

بدی کار اینجاست که شانس دوباره ای در کار نیست
اما
نباید نا امید شد
اصل اینه

هستی 1386/10/10 ساعت 14:35

این قتل نفس از ازل شروع شده و تا ابد ادامه داره ...

از همون خوردن دانه گندم شروع شد....

گندم بود یا سیب بلاخره ؟

سینا 1386/10/11 ساعت 12:15 http://hezardastan.ir

به قول شاعر شکم سیر معاصر! که خودم هستم:
زندگی محبس بی دیواری ایست که تو محکوم به حبس ابدی!

ایول شاعر

سپیده 1386/10/12 ساعت 00:41 http://gomshodegan.blogsky.com

این چه دادگاه و قاضییه که خودش جرم رو واسه آدم به وجود میاره و خودش شریک جرم آدمه٬ خودشم واست حکم می‌بره...؟

دست سرنوشته و بازی تقدیر
شایدم همش یه خوابه

صفورا 1386/10/12 ساعت 00:43

دیگه خسته شدم از این همه خستگی بی حوصله گی ناامیدی ! بابا قبلا شادتر می نوشتی وقتی نوشته هاتو می خوندم دلم وا میشد. شادی همین نزدیکی هاست بگردیم پیداش میکنیم. نه؟!

آره
باید بگردیم